اما رعد و برق ماشین‌های مسابقه‌ای و خودروهای تولیدی استاندارد در هیچ یک از میدان‌های زیبای بازار متوقف نشدند – ماشین‌ها باید به حرکت خود ادامه می‌دادند. کمتر از چهار مدار از مسیر کامل باید پوشش داده می شد. و هر بار حدود 1500 خم و تغییر ارتفاع 800 متری وجود داشت. Allgemeine Automobil-Zeitung وین این تارگا فلوریو را 100 سال پیش به ،وان “سخت ترین مسابقه سال” توصیف کرد. برای تیم‌های سوار بر خودرو، مسابقه طاقت‌فرسا بود، در حالی که برای تماشاگر، که در مسیر بودند، تجربه‌ای میخ‌کوبنده بود.
درست در جلوی زمین در تارگا فلوریو 1921 م، سی، راننده مسابقه ای مرسدس با مرسدس 28/95 PS Sport بود. او و راننده کمکش، هانس ریگر، مسابقه را در 7 ساعت و 27 دقیقه و 16.2 ث،ه به پایان رساندند که به م،ای میانگین سرعت 57.9 کیلومتر در ساعت بود. این تیم تنها به سختی از پیروزی بازماند. در عوض، آنها سریع ترین زمان دور را به دست آوردند، یک برد ک، در اتومبیل های تور بیش از 5 لیتر و مقام دوم در کل.
