ایالات متحده (و بقیه جهان) در حال حرکت الکتریکی هستند، اما بیش از صد سال پیش، انتقال مشابهی در موضوع تحرک اتفاق افتاد. از کالسکههای ،کشی، به سراغ موتورها رفتیم، و این مدتی است که تا زمان انتقال قریبالوقوع به انرژی باتری روشن بوده است.
به گفته مالک، این دو بخارشوی ک،یک، مدل 1910 و 1911، از ابتدا در یک مغازه خانگی در سال 1988 ساخته شدند. با این حال، 17 سال است که از گاراژ خارج نشده اند.
دو نمونه از کشتی های بخار در این جدیدترین یوتیوب از مخفیگاه بیرون آورده شدند مهمات نیویورک، و آنها نیاز مبرمی به عشق بسیار مورد نیاز از جزئیات حرفه ای داشتند.
پس از کار بسیار سخت (و تمیز ، کامل لانه موش ها در برخی مناطق)، دو استنلی استیمر به حالت خوب بازگردانده شدند. معلوم نیست که آیا این دو بار دیگر به تنهایی وارد جاده خواهند شد یا نه، اما ما مطمئنیم که امیدواریم این کار را انجام دهند – به خاطر زمان قدیم.
منبع: https://www.motor1.com/news/627205/stanley-steamer-first-wash-17-years/
انصافا این دو در نگاه اول وضعیت بدی نداشتند. مطمئناً، گرد و غبار و تار ،کبوت، همراه با چیزهای طبیعی دیگری که میتو،د از ذخیرهسازی قدیمی انتظار داشته باشید، وجود داشت. اما حداقل به نظر می رسد که می توانند در هر زم، بدود. آنها فقط به مقداری TLC از دست رفته برای تقریبا دو دهه نیاز دارند.
بخش چالش برانگیز این بود که قطعات چقدر ظریف بودند که به نوعی بر روند تمیز ، آنها تأثیر می گذاشت. به یاد داشته باشید که این ماشینها قدیمیتر بودند – حتی قدیمیتر از فورد مدل T – از موادی ساخته شده بودند که ممکن است حساس باشند و در طول زمان ،اب شدهاند.
همینطور، مهمات نیویورک از واشر برقی برای تمیز ، قطعات بخارپز با آب استفاده نکرد. در عوض از مواد شیمیایی به همراه برس های مخصوص استفاده می شد که نباید رنگ را ،اش دهند. قطعات برنجی نیز وجود داشت که برای تمیز ، به نوع دیگری از تکنیک و مواد شیمیایی نیاز داشت.
با این حال، یک انتقال از وجود دارد قدرت ، به کارخانههای بنزیندار، و از آنجا بود که شرکت استنلی موتور کالسکه وارد شد. این شرکت آمریکایی سازنده ماشینهای بخار بود که در اصطلاح عامیانه Steamers Stanley نامیده میشد که از بخار به ،وان پیشران اصلی موتور به جای بنزین استفاده میکرد.