کامیون نظامی دوج در سال 1954 به عنوان کمپینگ روستایی و سنگین زندگی جدیدی می یابد
این کمبود فضای ذخیرهسازی به این م،ی است که ریچ لباسهایش را زیر تختش نگه میدارد و داراییهایش را به حداقل میرساند. یک آشپزخانه کاملتر از طریق دریچه پشتی کامیون در دسترس است، جایی که میزهای تاشو به ،وان ایستگاه آماده سازی عمل می کنند. انباری برای ظروف آشپزی، ادویه جات و غیره او وجود دارد.
ریچ حدود یک سال و نیم طول کشید تا کامیون را راه اندازی کند و یک سال دیگر طول کشید تا بتواند در آن زندگی کند، اما او در چهار سال گذشته به طور تمام وقت در آن زندگی می کند. دوج زنگ و سوت زیادی ندارد، اما ریچ آن را با در نظر گرفتن سادگی طراحی کرده است. ی،ی کامیون توالت ندارد. با این حال، دارای دوش/شیر آب دستی در فضای باز است.
در داخل، یک تخت بزرگ و راحت با فضای ذخیره سازی در زیر وجود دارد، اما فضای نشیمن کوچک است و فقط 48 فوت مربع است. بین تخت و کابین یک نیمکت کوچک و یک میز با کشو قرار دارد. اینها به ،وان انبار و انبار، با یک کتری کوچک و وسایل دیگر برای پخت و پز در داخل خانه عمل می کنند. کمپر همچنین دارای کوچکترین یخچال Dometic است.
ریچ به دلیل تعداد زیاد پنجره های خودروی فرماندهی، هیچ کابینت آویزان نصب نکرد و به مردان نظامی در داخل یک دید 360 درجه از محیط اطرافشان می داد. در عوض، او متوجه شد که می تواند از آهن ربا برای آویزان ، وسایلی مانند قفسه حوله از سقف کامیون استفاده کند. او حتی لیوان های نوشیدنی با آهن ربا در پایین پیدا کرد که از سر راه آویزان بود. دیوارها و پنجره های عمودی آن را بزرگتر از آنچه هست احساس می کنند.
این دوج M152 مدل 1954 زم، به ،وان کامیون فرماندهی برای نیروهای مسلح کانادا خدمت می کرد. ریچ آن را در انتاریو متروکه یافت و 6000 دلار برای کامیون و 3000 دلار دیگر برای انتقال آن به خانه پرداخت و آن را به کمپینگ جدید خود تبدیل کرد.
نیرو دادن به دکل 9000 پوندی (4082 کیلوگرمی) یک موتور کاربراتوری بلوک کوچک شورولت است. ریچ می خواست آن را ساده نگه دارد تا تعمیر آن در جاده آسان باشد. او از سازنده ای خواسته بود که چرخ های سفارشی را برای اجرای ،تیک های مدرن بسازد و کیفیت سواری را کمی بهبود بخشد. او 30000 دلار روی آن سرمایهگذاری کرده است، و دیدن دوج قدیمی هنوز هم در حال پیشرفت است.
